[APH Fanfiction] Brother

ข้อมูลเบื้องต้น

สวัสดีทุกท่านนะคะ ฟิคชั่นเรื่องเเรกของดราโก้เอง ฟิคเรื่องนี้เคยลงในเพจในเฟสบุ๊กค่ะ ไม่ใช่ เเละไม่เชิงคู่เบย์เอย์ ฝากด้วยนะคะ ติชมได้ค่ะ

เนื้อเรื่อง

ตั้งแต่อดีต ผมมักจะเฝ้ามองคุณอยู่เสมอ ทั้งอำนาจ ทั้งความยิ่งใหญ่ของคุณ ซึ่งผมใฝ่ฝันว่าสักวันผมจะสามารถเป็นอย่างนั้นได้บ้าง สักวันหนึ่ง ..
.
.
.
รอยยิ้มที่อบอุ่นของคุณ ทุกครั้งมันตรึงตาตรึงใจ ทำให้จิตใจของผม สงบลงอย่างน่าประหลาด

" อังกิด ฉันกลัว ......." ผมยังจำได้ ในวันที่คุณโอบกอดผมไว้ ยามที่หวาดกลัว พร้อมรอยยิ้มอย่างเคย ผมชอบ รอยยิ้มนั้น ชอบที่สุดเลย

"อัล ...นายรู้มั้ย ..เมื่ออยู่กับนาย ทำให้ฉันสงบลงทุกที ไม่เหมือนกับเจ้าพวกยุโรปนั่น..."
ผมยังจำได้ มือที่หยาบกร้าน ที่ลูบหัวผมอย่างอ่อนโยน ยามที่เราอยู่กันสองคน ผมชอบ เรื่องราวทุกอย่างที่คุณเล่า นิทานทุกอย่าง ความรู้ทุกอย่าง ที่คุณถ่ายทอดมาให้ผม ทุกครั้งที่อยู่กับคุณ มันทำให้ผมรู้สึกปลอดภัย เเละมีความสุข ทุกๆครั้ง 
.
.
.
.
คุณคงคิดว่าผมใสซื่อใช่ไหมล่ะ คุณคงคิดว่าผมคงไม่รู้เรื่องอะไร ใช่ไหมล่ะ ? ผิดเเล้ว ผมรู้เรื่องของคุณทุกอย่าง อังกฤษ ได้โปรด มองผมบ้างเถอะ ...ผมนั้นอยากเป็นฮีโร่ของคุณ ผมจึงตัดสินใจเเสร้งเป็นเด็กดีของคุณอยู่เสมอ ทั้งอยู่ในคำสั่ง เชื่อฟังคุณ ทุกอย่าง
..
.
.
.
.
.
.
จนกระทั่ง ผมรู้จักคำว่า 'อิสรภาพ'
วันที่ฝนพรำ ผมยังจำเรื่องราวทุกอย่างได้ดี ผู้คนล้มตาย นำ้ตาที่อาบเเก้ม เเละนำ้เสียงที่เจ็บปวดรวดร้าวของคุณ ใช่ ผมตัดสินใจ ตัดขาดทุกอย่างจากคุณ ยอมเป็นเด็กเนรคุณ เพื่อเติบใหญ่ อาจจะฟังดูบ้านะ ? เเต่สักวัน ผมอยากปกป้องคุณบ้าง 'พี่ชาย' ผมจึงกัดฟันทำสงครามต่อไป สายตาของคุณที่มองลงมาที่ผม ผมทนไม่ได้อีกต่อไปที่จะเป็นฝ่ายถูกปกป้องอย่างเดียว

''ฉันไม่ใช่น้องชายของนายอีกต่อไป ! อังกฤษ!!!" นั่นคือคำพูดที่ผมเสียใจที่พูดออกไปมากที่สุดในชีวิต

" ปั้ก !! " คุณที่หันปืนมาให้ผม เเววตาสีเขียวมรกตที่ฉายเเววสับสนปนไม่เข้าใจ ผมเองก็รู้ดีว่าคุณคงจะเกลียด 'น้องชาย' คนนี้เเล้วสิ 
.
.
" จะทำได้ยังไงกันเล่า บ้าเอ๊ย ! " คุณทรุดลงกับพื้น ผมเองก็ไม่เข้าใจ ว่าทำไมคุณไม่ยิง 'เด็กเนรคุณ'คนนี้ซะ 
"..........ทั้งที่เคย ยิ่งใหญ่ขนาดนั้นเเท้ๆ" คำพูดที่ผมเอ่ยออกมาอย่างยากลำบาก ในวันนั้น ก่อนจะทิ้งให้คุณอยู่อย่างเดียวดายกลางสายฝน 
.
.
.
23 April 2015 
ผมรีบตื่นเเต่เช้า เพื่อจะไปหา 'คุณ' พี่ชาย ผมพอเดาได้ ว่าคุณจะต้องลืมวันเกิดตัวเองอย่างเเน่นอน ให้ตายเถอะ ก็คุณมันซื่อบื้อนี่นา อังกฤษ(หัวเราะ) ผมไม่ถนัดในเรื่องงานจุกจิกเล็กๆน้อยๆอย่างพวกห่อของขวัญหรอก ผมจึงเลือกชาชนิดที่คุณชอบ เเล้วจัดให้ทางร้านห่อของขวัญเเทน ก่อนไป ผมก็ไม่ลืมที่จะซื้อกุหลาบจากร้านขายดอกไม้ข้างทาง ผมจำได้ ของพวกนี้ คุณเคยบอกผมนะอังกฤษ ว่าคุณชอบมัน เเต่ผมไม่รู้หรอก ว่าคุณจะอยากได้จากผมมั้ย 
''ตื้ดดด ...ตื้ดดด ...ตื้ดดด "ผมต่อสายหาเหล่าประเทศเพื่อจะมาฉลองกันในวันดีอย่างนี้ เเน่นอน Party กันเเค่สองคนมันไม่สนุกหรอก
'' ปัง !!!!!'' ผมพลักประตูที่ปิดไว้อย่างเต็มเเรง คุณที่กำลังนั่งปักผ้ามีท่าทีตกใจอย่างเห็นได้ชัด โถ่เอ๊ย คุณรู้มั้ย หน้าคุณตอนนี้ตลกเป็นบ้า 
" ลุงงง Happy Birthday !!!" 
คุณทำหน้าเหมือนไม่เเน่ใจ คงลืมวันเกิดตัวเองจริงๆล่ะสิ(หัวเราะ)
" เน่ะ ! ฉันจำไม่ผิดหรอก ! ก็วันนี้มันวันที่ 23 April 2015 !"
คุณมันงี่เง่า อังกฤษ
งี่เง่าที่สุด เท่าที่ผมเคยเห็น 
ผมคงเขียนไม่เก่งเท่าไหร่ เอาเถอะ อ่านให้รู้เรื่องละกัน XD!

HAPPY BIRTHDAY

Alfred F. Jons